Πέμπτη 30 Ιουλίου 2009

Αναμένοντας τη δίκη που θα λυτρώσει τον Ασωπό

Σε αντίθεση με άλλες δίκες που γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες η δίκη για τη ρύπανση του ποταμού Ασωπού, που ήταν να αρχίσει αυτές τις ημέρες αναβλήθηκε για τις 27 Ιανουαρίου 2010. Ποιός βιάζεται άλλωστε;
Στο εδώλιο πρόκειται να βρεθούν 15 βιομηχανίες που αντιμετωπίζουν βαριές κατηγορίες για την υποβάθμιση του οικοσυστήματος αλλά και για τους κινδύνους στους οποίους εκτίθεται η υγεία των κατοίκων της περιοχής των Οινοφύτων.
Ο εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Θήβας πρόσθεσε στο βαρύ κατηγορητήριο των 15 βιομηχανιών τις κατηγορίες για πρόκληση σωματικής βαριάς σωματικής βλάβης και θανάτου, αφού τα κρούσματα καρκίνου τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί κατά πολύ στην ευρύτερη περιοχή.
Οι 15 βιομηχανίες που θα καθίσουν στο εδώλιο αν κριθούν ένοχες αντιμετωπίζουν ποινή κάθειρξης έως δέκα ετών.
Οι θάνατοι από καρκίνο στην πόλη που υδροδοτείται από τον υδροφόρο ορίζοντα, που μόλυνε η ασυδοσία της κερδοσκοπίας, έχουν αυξηθεί τα τελευταία χρόνια από 6% σε 32%.
Οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής έχουν δώσει πολλούς αγώνες για να εισακουστούν τα αιτήματα τους και συνεχίζουν την πάλη τους. Κατά καιρούς έχουν επιβληθεί πρόστιμα στις βιομηχανίες που ρυπαίνουν τον Ασωπό, χωρίς ωστόσο να συμμορφωθούν.
Ζητώντας την καταδίκη της Ελλάδας για το περιβαλλοντικό έγκλημα που βρίσκεται σε εξέλιξη γύρω από τα σπίτια τους εδώ και 35 χρόνια... 19 πολίτες της βιομηχανικής περιοχής Ασωπού προσφεύγουν στην Κομισιόν, με την κατηγορία της παραβίασης οκτώ κοινοτικών οδηγιών ...και της ποιότητας ζωής τους γενικά.

Τρίτη 28 Ιουλίου 2009

H ρύπανση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με περισσότερα ΙΧ!

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΝ σχετικά με τα μέτρα που ανακοίνωσε σήμερα ο κ. Σουφλιάς για τη μείωση των ρύπων

Τα “μέτρα” αντιμετώπισης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην Αθήνα που ανακοίνωσε σήμερα ο “ΠΕΧΩ”ΔΕ κ. Σουφλιάς επικεντρώνουν στην έμμεση επιχορήγηση της αγοράς αυτοκινήτου, με την παροχή κινήτρων ώστε όλο και περισσότερα ΙΧ να πουληθούν το επόμενο διάστημα και να γεμίσουν το κέντρο της πόλης.

Μετά και την προ μηνών -εν μέσω και δημοσιονομικής κρίσης- απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας των αυτοκινήτων μεγάλου κυβισμού, τα μέτρα αυτά αποτελούν το δεύτερο “δώρο” της Κυβέρνησης στους εισαγωγείς αυτοκινήτων, αλλά και τη διεθνή αυτοκινητοβιομηχανία.

Η ουσιαστική αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και του “κυκλοφοριακού” στην Αθήνα και τα άλλα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας, μπορεί να γίνει μόνο μέσα από σοβαρά, μακροχρόνια προγράμματα ενθάρρυνσης της βιώσιμης κινητικότητας, των ήπιων μορφών μετακίνησης, των δημόσιων -καθαρών- μέσων μεταφοράς.

Μέτρα σαν αυτά που ανακοίνωσε σήμερα ο κ. Σουφλιάς είναι στην ουσία τους λαϊκίστικα και “χαϊδεύουν τ’ αυτιά” των καταναλωτών μεγάλων εισοδημάτων, ενώ μετακυλύουν το κόστος από την απώλεια δημόσιων εσόδων συλλήβδην στους φορολογούμενους και δυσανάλογα στα λαϊκά στρώματα.

Οι πολίτες χρειάζονται κίνητρα για να εγκαταλείψουν το ΙΧ τους, όχι κίνητρα για να αγοράσουν κι’ άλλα!

Βήμα ταχύ για την ενίσχυση της αγοράς κι άλλων Ι.Χ.




Τον παραπλανητικό τίτλο "Δέσμη νέων μέτρων για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την οδική κυκλοφορία" έδωσε η κυβέρνηση στα μέτρα ενίσχυσης της αγοράς νέων εισαγόμενων οχημάτων, προσηλωμένη στη λατρεία της Ι.Χ. αυτοκίνησης και των συμφερόντων που τη στηρίζουν, καθώς προηγήθηκε η μείωση των τελών ταξινόμησης ευνοώντας την αγορά Ι.Χ. μεγάλου κυβισμού, ενώ από την 1η Αυγούστου ετοιμάζεται να σφαγιάσει τον παραπεταμένο σιδηρόδρομο έναντι της "κοσμογονίας" κατασκευής νέων οδικών αξόνων, με δραματικές περικοπές δρομολογίων. Διόλου τυχαίο δεν είναι ότι την Τετάρτη, ημέρα των ανακοινώσεων, ο πρώτος και μοναδικός πανηγυρισμός εκδηλώθηκε από τον Σύνδεσμο Εισαγωγέων Αντιπροσωπειών Αυτοκινήτων, ο οποίος χαιρέτισε "τα απόλυτα ορθά και αναγκαία μέτρα για την ανανέωση του στόλου".

Ο πράσινος μανδύας με τον οποίο ενέδυσε την τσουχτερή αύξηση των τελών κυκλοφορίας, με κριτήρια υπολογισμού τους την παλαιότητα και τον κυβισμό των οχημάτων και το πρόγραμμα απόσυρσης - ανανέωσης με άγνωστη την ημερομηνία περαίωσής του -αλλού αναφέρεται το 2012, αλλού το 2015-, "υπονομεύτηκε" από τον ίδιο. Τα στοιχεία τα οποία παρουσίασε μιλούν για αύξηση των πωλήσεων κατα περίπου 35% για το 2009, έναντι 50.000 που αναμένεται να αποσυρθούν. (Ο αριθμός των επιβατικών αυτοκινήτων το 2007 ήταν 4.527 εκατ., των ελαφρών φορτηγών 750.000 και των μεσαίων και βαρέων φορτηγών 239.000).

Για το 2010, το ΥΠΕΧΩΔΕ δίνει αποσύρσεις Ι.Χ. 250.000 και συνολικές πωλήσεις 320.000 (λογαριάζονται λόγω της απόσυρσης, αλλά και από πωλήσεις που έτσι κι αλλιώς θα γίνονταν), το 2011, 230.000 αποσύρσεις, 310.000 πωλήσεις και το 2012, 200.000 αποσύρσεις έναντι 300.000 πωλήσεων.

Σύμφωνα με τις εξαγγελίες του ΥΠΕΧΩΔΕ, από μέσα Αυγούστου, μόλις εκδοθούν οι απαιτούμενες υπουργικές αποφάσεις, θα ξεκινήσει η απόσυρση με τη θέσπιση των κινήτρων για τα παλαιά Ι.Χ., τα οποία ξεκινούν από 500 ευρώ για λιγότερα από 900 κ.ε., κλιμακώνονται και φτάνουν μέχρι 2.200 ευρώ για πάνω από 2.400 κ.ε. Το ποσό για την αγορά νέου οχήματος, υπό την προϋπόθεση ότι συνοδεύεται με απόσυρση, ανεξαρτήτως κυβισμού, είναι σταθερό: 1.000 ευρώ. Το μέτρο αφορά και όλες τις κατηγορίες των φορτηγών. Τα τέλη κυκλοφορίας, από φέτος, θα υπολογίζονται βάσει του κυβισμού, σε συνδυασμό με την παλαιότητα, η οποία για την περίσταση βαφτίστηκε "περιβαλλοντική επιβάρυνση" ανά κατηγορία.

Θεσπίζονται 4 κατηγορίες. Με τη "βαθμονόμηση" του ΥΠΕΧΩΔΕ: Η Α για οχήματα με χαμηλές ή μηδενικές εκπομπές, τα οποία κυκλοφόρησαν από τις αρχές του 2005, η Β με μέτριες εκπομπές για οχήματα με ημερομηνία κυκλοφορίας από 1.1.2000, Γ με υψηλές εκπομπές, τα οποία κυκλοφόρησαν από 1.1.1996, και Δ με πολύ υψηλές εκπομπές, προ του τέλους του 1995. Έτσι, στην Α κατηγορία τα τέλη κυμαίνονται από 0 έως 562 ευρώ, ανάλογα τον κυβισμό, στη Β αυξάνονται κατά 50 ευρώ, στη Γ' κατά 100 ευρώ και στην τελευταία, κατά 150 ευρώ.

Ανέκδοτο αποτελεί βεβαίως ο χαρακτηρισμός του σημερινού δακτυλίου (από τη δεκαετία του '80) ως "πράσινου", γιατί από τον Σεπτέμβριο του 2011 θα επιτραπεί η είσοδος κάποιων Ι.Χ. νέας τεχνολογίας, άγνωστο παραμένει αν θα χωράνε, και θα απαγορευτεί η είσοδος σε αυτά της κατηγορίας Δ. Οι αστειότητες για μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης μέχρι το 2015 κατά 50%-60% στο σύνολο των ρύπων που συνθέτουν το πνιγηρό νέφος της Αθήνας, προφανώς είναι αποτέλεσμα... κοπτοραπτικής σε μια πόλη που δεν ελέγχεται καν η εφαρμογή του δακτυλίου, το ωράριο τροφοδοσίας των καταστημάτων τις πρωινές ώρες κυκλοφοριακής αιχμής, οι έλεγχοι που πραγματοποιεί το ΥΠΕΧΩΔΕ στα οχήματα για εκπομπές καυσαερίων είναι ελάχιστοι, περί τους 10.000 ετησίως, ο θεσμός της κάρτας ελέγχου υπολειτουργεί.

Αυτά για τα ελάχιστα και τα αυτονόητα. Όσο για τη μείωση της χρήση του Ι.Χ., την ενίσχυση και ευνόηση της δημόσιας συγκοινωνίας, τον σχεδιασμό και έλεγχο των χρήσεων γης, τη διατήρηση και αύξηση των ελεύθερων χώρων, που αποτελούν το "φάρμακο" για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και την προστασία της δημόσιας υγείας, αποτελούν άγνωστες λέξεις για την κυβέρνηση και την ηγεσία του ΥΠΕΧΩΔΕ...

Όχι στην εκτροπή του Αχελώου - Όχι στο φράγμα Μεσοχώρας


Στις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού τολμάμε να ανοίξουμε το πιο καυτό, ίσως, θέμα της εποχής: το θέμα των νερών, της ενέργειας, της προστασίας των ποταμών γενικά, αλλά και του Αχελώου ειδικά.. Ζητήματα παγκόσμια που στην Ελλάδα - στη Θεσσαλία και στα Τρίκαλα, ιδιαίτερα - έχουν πάρει εκρηκτικές διαστάσεις. Δεν είναι μόνο το τεράστιο πρόβλημα της έλλειψης νερών για άρδευση και ύδρευση, είναι και το θέμα της μόλυνσης των υδατικών αποθεμάτων, είναι το πρόβλημα της ποιότητας του πόσιμου νερού και, κυρίως, η καταστροφή και η μόλυνση των ποταμών μαζί με τη δραματική πτώση του υδροφόρου ορίζοντα. Στην εποχή, όμως, της κλιματικής αλλαγής πρέπει με την ίδια ένταση να δούμε όχι μόνο πόση ενέργεια και πως την καταναλώνουμε, αλλά και πως την παράγουμε.

Στη σημερινή κατάσταση δεν φτάσαμε από την κακή μας την τύχη. Ευθύνη έχουν οι πολιτικές που εφαρμόζονται σε εθνικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο. Η εμπέδωση μιας αντίληψης τόσο στους χρήστες όσο και στους αρμόδιους φορείς ότι το νερό είναι ένας αστείρευτος πόρος, η ανεξέλεγκτη εξάπλωση των γεωτρήσεων, η εγκληματική μόλυνση των ποταμών από τα φυτοφάρμακα, τις βιομηχανικές και αστικές χρήσεις, ταυτόχρονα με την παντελή απουσία πολιτικών ουσιαστικής διαχείρισης των υδατικών αποθεμάτων, συνέβαλαν στο να φτάσουμε στη σημερινή δραματική κατάσταση στην Ελλάδα και στη Θεσσαλία ειδικότερα.

Το επιχειρούμενο (διαρκώς) έγκλημα της εκτροπής του Αχελώου, παρά τις τέσσερις αρνητικές αποφάσεις του ΣτΕ στην πορεία των χρόνων και σε αναμονή της απόφασης από ΔΕΚ, παρά τις απανωτές κοινοτικές οδηγίες, παρά την απόλυτη και κατηγορηματική άρνηση της Κομισιόν να χρηματοδοτήσει αυτό το ανοσιούργημα, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της μεταπολεμικής ''ανάπτυξης'' με ''ποσοτικά'' μονάχα κριτήρια, σε βάρος πάντα του περιβάλλοντος, του φυσικού πλούτου και της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας μας, σε βάρος της ποιότητας της ζωής μας, σε βάρος, εν τέλει, της ίδιας μας της ζωής ...

... Και ο Αχελώος; Ο μεγαλύτερος σε μήκος φυσικός υδάτινος δρόμος της ελληνικής επικράτειας; Η πλούσια πανίδα και χλωρίδα του; Από τα μοναδικά παγκοσμίως το Δέλτα του! Τι θα απογίνει; 600 εκατ. κυβικά το χρόνο - λένε - θα εκτραπούν μονάχα. Αντί για 1,5 δισ. που ήταν αρχικά. Πρέπει λοιπόν να είμαστε και ευχαριστημένοι που μας κάνουν και έκπτωση! Και η Θεσσαλία; Τον έχει όντως ανάγκη το ... μυθικό θεό της αρχαιότητας; Ποιοι αλήθεια ευθύνονται για τις χιλιάδες παράνομες γεωτρήσεις στον κάμπο; Για την αποξήρανση του εξαιρετικού κάλλους υγροβιότοπου της Κάρλας; Για την κατασπατάληση των πλούσιων υδατικών αποθεμάτων της θεσσαλικής γης; Για τη φοβερή ρύπανση από λιπάσματα, φυτοφάρμακα, αστικά και βιομηχανικά απόβλητα του Πηνειού;

Και τώρα; Υπάρχει τρόπος να σωθεί η κατάσταση; Σίγουρα ναι. Αρκεί να θεσπιστεί επειγόντως υπουργείο (ναι, υπουργείο!) - αμιγώς - Περιβάλλοντος και Υδατικής Πολιτικής, γιατί όπως λέει και ο ποιητής, ''το μέλλον έχει πολλή ξηρασία''. Υπάρχουν τρόποι ήπιας μορφής για την εξασφάλιση υδατικών πόρων για τον κάμπο. Όπως είναι η άμεση καταγραφή και κατάργηση όλων των παράνομων γεωτρήσεων, η κατασκευή πολλών μικρών ταμιευτήρων στα γύρω ορεινά, ο τεχνητός εμπλουτισμός των υπόγειων υδροφορέων, ο δραστικός περιορισμός των εξαιρετικά υδροβόρων καλλιεργειών όπως το μπαμπάκι, που, έτσι κι αλλιώς, είναι βέβαιο ότι, έστω και περιορισμένα τώρα, δεν θα επιδοτούνται στο διηνεκές. Ακόμη, η εφαρμογή μεθόδων άρδευσης υψηλής απόδοσης που εξασφαλίζουν ταυτόχρονα σημαντική εξοικονόμηση νερού και ηλεκτρικής ενέργειας, όπως τα στάγδην συστήματα, η χρησιμοποίηση αστικών λυμάτων έπειτα από επεξεργασία κ.ο.κ. Εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν πολλές. Που δεν χωρούν όμως σε αγύριστα (υπουργικά) κεφάλια. Εάν συνεχίσουμε με τον ίδιο τρόπο διαχείρισης των νερών δεν μας φτάνουν ούτε 10 Αχελώοι.

Η εμμονή στις κατασκευαστικές λύσεις προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι αυξανόμενες ανάγκες σε νερό είναι ένας πλασματικός τρόπος για να αντιμετωπιστεί «στα γρήγορα» η κρίση του νερού. Πιο ασφαλής λύση μακροπρόθεσμα είναι η δέσμευση για υγιή ποτάμια και υγρότοπους, ως πρώτο βήμα για τη διατήρηση του νερού, η οποία μπορεί να συμπληρώνεται από άλλες μεθόδους, όσο το δυνατό πιο βιώσιμες, και μόνο όταν αυτές είναι απολύτως απαραίτητες.

Η σύγχρονη επιστημονική προσέγγιση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων λειψυδρίας έχει ξεπεράσει τις παρωχημένες εμμονές στα μεγαλεπήβολα κατασκευαστικά έργα, όπως οι εκτροπές των ποταμών. Η διεθνής επιστημονική κοινότητα τονίζει συνεχώς την ανάγκη για ολοκληρωμένη και μακροπρόθεσμη διαχείριση των υδάτινων πόρων και κατεπείγουσα προστασία των φυσικών διαδρομών του νερού. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, έχουμε «κολλήσει» στη σκανδαλώδη πλέον εκτροπή του Αχελώου, που όχι απλώς δε θα λύσει κανένα πρόβλημα, αλλά αντίθετα θα προκαλέσει σειρά από σοβαρές επιπτώσεις και θα κοστίσει τεράστια ποσά στον κρατικό προϋπολογισμό, (500 εκ. ευρώ μέχρι τώρα και άλλα 300 εκ. ευρώ για να ολοκληρωθεί), καταδικάζοντας τους Θεσσαλούς αγρότες σε αφανισμό και τον κάμπο σε ερημοποίηση. Οι αγρότες είναι το πρώτο και μεγαλύτερο θύμα αυτού του «φαραωνικού» έργου και όσοι επιμένουν σε αυτό έχουν μεγάλη ευθύνη.

Την ίδια στιγμή, στη Μεσοχώρα ολοκληρώνεται ακόμα ένα έγκλημα, ένα μεγάλο φράγμα που η τεχνητή του λίμνη θα εξαφανίσει χωριά όπως η Μεσοχώρα, το Αρματωλικό και άλλους παραποτάμιους οικισμούς της περιοχής. Θα αφανίσει τον πολιτισμό και την πολιτιστική κληρονομιά μιας ολόκληρης περιοχής. Η πολιτεία, αδυνατώντας για δεκαετίες να πείσει την τοπική κοινωνία και του Μεσοχωρίτες για την αναγκαιότητα των έργων, καταφεύγει για ακόμη μια φορά σε αναγκαστικούς νόμους – 3734/2009 – που όχι μόνο παραδίδουν το χωριό στα συμφέροντα, αλλά ταυτόχρονα παραβιάζουν κατάφωρα το νομικό μας πολιτισμό μαζί με κάθε αίσθηση περί δικαίου και δημοκρατίας. Πολιτιστικά μνημεία ιδιαίτερης σημασίας, όπως το Βυζαντινό Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου στο Μυρόφυλλο, γέφυρες και παλιοί οικισμοί θα χαθούν για πάντα κάτω από το νερό και θα θυσιαστούν στο βωμό μια αβέβαιης «ανάπτυξης» και των συμφερόντων, αν ολοκληρωθεί και το φράγμα της Συκιάς.

Αν τα τεράστια ποσά που σκανδαλωδώς δαπανούνται για τα έργα της εκτροπής, επενδύονταν σε μικρότερα και συμβατά με το περιβάλλον και τον άνθρωπο έργα, το πρόβλημα της λειψυδρίας στην Θεσσαλία θα είχε προ πολλού αντιμετωπιστεί. Ταυτόχρονα, δεν θα είχαμε αυτές τις μη αναστρέψιμες βλάβες στο περιβάλλον και την πολιτιστική μας κληρονομιά.

Όχι στον αφανισμό της Μεσοχώρας

Η υπόθεση της προστασίας του περιβάλλοντος σε συνθήκες κλιματικής αλλαγής και υπερθέρμανσης του πλανήτη είναι υπόθεση όλων μας. Η προστασία των ποταμών μας και η εξασφάλιση για ολόκληρο τον πληθυσμό δωρεάν ποιοτικού πόσιμου νερού, είναι ανθρώπινο δικαίωμα και βασική υποχρέωση της πολιτείας. Η παραγωγή ενέργειας από μεγάλα φράγματα – πάνω από 15 μ. ύψος – δεν μπορεί να θεωρείται ΑΠΕ γιατί οι βλάβες που προκαλούν στο περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες, είναι τόσο μεγάλες και ανεπανόρθωτες σε βαθμό που καμία επιστημονική μέθοδος δεν μπορεί να τις αποτιμήσει.

Η υπερβολική προβολή, τελευταία, του ενεργειακού χαρακτήρα του έργου δεν είναι παρά μια προσπάθεια να αξιοποιηθεί ο έντεχνα καλλιεργούμενος μύθος της έλλειψης ηλεκτρικής ενέργειας. Πρόκειται για το ιδεολογικό υπόβαθρο της ίδιας πολιτικής που προσπάθησε, ταυτόχρονα, να φέρει το λιθάνθρακα, που επεκτείνει, αντί να “συμμαζεύει” τις μονάδες λιγνίτη, που επιχειρεί να δημιουργήσει νέα ενεργειακά κέντρα φυσικού αερίου (αντί να αξιοποιεί το φυσικό αέριο στην τελική κατανάλωση). Και όλα αυτά γιατί; Για να έχει έδαφος ο “ανταγωνισμός” των οικονομικών μεγαθηρίων, στο νέο περιβάλλον της απελευθερωμένης αγοράς ενέργειας.

Σήμερα, όμως, χιλιάδες πολίτες σε όλη την Ελλάδα συνειδητοποιούν, μέσα από την εμπειρία και τους αγώνες τους για τα ζητήματα της ενέργειας, ότι αυτή η επιλογή δεν είναι μονόδρομος. Ούτε η συνεχής αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, ούτε οι τρόποι παραγωγής της (ορυκτά καύσιμα, μεγάλα φράγματα, για παράδειγμα) είναι δεδομένα. Υπάρχουν εναλλακτικά οικονομικά μοντέλα και καταναλωτικά πρότυπα που μπορούν να υπηρετήσουν λογικές χαμηλής ενεργειακής κατανάλωσης. Υπάρχει η εξοικονόμηση ενέργειας και η βελτίωση της ενεργειακής αποδοτικότητας. Υπάρχουν οι τεχνικές των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Λείπει, όμως, η πολιτική βούληση, την ίδια ώρα που περισσεύει η έγνοια για το κέρδος.

Εκεί στο θέατρο της επαπειλούμενης καταστροφής, στη Μεσοχώρα 5-15 Αυγούστου, ας ανοίξουμε τη συζήτηση για τα μεγάλα θέματα της ενέργειας και του νερού, για τα ζητήματα της ιδιωτικοποίησης των φυσικών πόρων και της καταστροφής των ποταμών. Ας σχεδιάσουμε τα επόμενα κοινά βήματά μας για να σταματήσουμε τελεσίδικα την εκτροπή, αλλά και το φράγμα της Μεσοχώρας. Ας αποπειραθούμε την οικοδόμηση ενός μεγάλου ριζοσπαστικού οικολογικού κινήματος, το οποίο κερδίζοντας τη μάχη του Αχελώου και της Μεσοχώρας, να μπορεί μελλοντικά να βάζει φραγμούς στα κάθε είδους σχέδια των συμφερόντων και των κυβερνήσεων, πού καταστρέφουν τη φύση, το περιβάλλον και την πολιτιστική κληρονομιά, παραδίδοντας τους ελεύθερους χώρους και τους φυσικούς πόρους στην άγρια εκμετάλλευση.

Πέμπτη 23 Ιουλίου 2009

ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΖΗΤΑΕΙ ΜΙΜΗΤΕΣ


Μια ευχάριστη περιβαλλοντική έκπληξη μας περίμενε την Τετάρτη 22 Ιουλίου στην Άρτα. Από μέρες είχαμε εντοπίσει τις αφίσες που ανάγγελλαν την συναυλία του Σωκράτη Μάλαμα. Γιατί να το κρύψουμε ; Τον Σωκράτη τον ακολουθούμε όσο μπορούμε στην μουσική και πολιτισμική πορεία του. Μας ανεβάζει ο στίχος του, μας συνεπαίρνει η μουσική του, φεύγουμε από τη μίζερη καθημερινότητα ακούγοντας την πριγκηπέσα του, ζηλεύουμε την κολυμπήθρα που του ρίξανε νερό αλκοολούχο, θυμώνουμε που όσα κοστίζουν μια δραχμή γι’ άλλους κοστίζουν μια ζωή. Όλο μας το είναι σε συναισθηματική ανάταση, σε πολιτιστική απογείωση, σε ανθρωπιστική αναζήτηση, σε ανατρεπτική διάθεση.
Κάπως έτσι νοιώσαμε και στην πρόσφατη συναυλία του, που δόθηκε στο…. Νταμάρι της Βαλαώρας του Δήμου Πέτα. Μα είναι δυνατόν; Σ’ αυτή τη χωματερή θα γίνει συναυλία; Εκεί που ο «ανθρώπινος» πολιτισμός άνοιξε πολιτιστική πληγή εξορύσσοντας εκατομμύρια κυβικά βράχου. Κι’ όμως άλλοι άνθρωποι (χωρίς εισαγωγικά) κατάφεραν και μετέτρεψαν αυτόν τον τεράστιο, αχανή χώρο σε πολιτιστική….πηγή, που δρόσισε μουσικά πάνω από χίλια άτομα. Και δεν χρειάστηκε να ζητήσουν άδεια από όσους χρησιμοποίησαν το σώμα αυτού του βράχου για να κερδίσουν χρήμα και σπίτι
Συγχαρητήρια στους εμπνευστές και συντελεστές αυτής θετικής μετάλλαξης, που μας γεμίζει ελπίδες ότι κάτι …κινείται ακόμα. Αρκεί να πετάξουμε από πάνω μας τα κλουβιά, μαζί μ’ αυτούς που μας έχουν βάλει μέσα ….
Ζητάμε πολλά, αν ζητήσουμε μιμητές;

Πρέβεζα 23 Ιουλίου 2009

Δημήτρης Παπαδήμος
dpapad1@yahoo.gr

Η ΠΡΕΒΕΖΑ ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗ – 81 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Φιλολογικά, ερευνητικά, φιλοσοφικά, κοινωνικά ερεθίσματα επιπέδου νοιώσαμε όσοι παρευρεθήκαμε στην εκδήλωση τιμής για τον τραγικό ποιητή Καρυωτάκη, που η μοίρα έδεσε τόσο σφιχτά με την πόλη μας. Ανάμικτα συναισθήματα κυριάρχησαν μέσα μας καθώς ξετυλίγονταν μπροστά μας το πρόγραμμα της βραδιάς.
Την πρώτη γεύση μας κέρασε ο Κώστας Αντύπας, που ανάμιξε λόγια και μουσικές για την μικρή μας πόλη. Θάνατος, απελπισία, οργή, εναντίωση, όνειρο ζήτησαν από τον ποιητικό λόγο να σπάσει τις αλυσίδες.
Στη συνέχεια οι λόγιοι της βραδιάς μας ταξίδεψαν με όχημα τη ζωή και το έργο του ποιητή στα βάθη της συνείδησής μας για να σκεφτούμε άλλη μια φορά τον λόγο τον καλό της πορείας μας σ’ αυτή τη γη
Ο Τάσος ο Ψαρράς ήδη μας είχε ενθουσιάσει με την τηλεοπτική δουλειά του, μια αξιαγάπητη όαση στο σκουπιδαριό των καναλιών . Και με την προσωπική του εξιστόρηση, απέδειξε πως με την έρευνα, το μεράκι, την ευσυνειδησία, την τέχνη μπορείς να ταράξεις τα νερά της απάθειας της μικροπρέπειας και των κοινωνικών συμβάσεων.
Αφήσαμε τελευταία την πρόταση του Δήμαρχου Πρέβεζας, για δημιουργία Ιδρύματος Καρυωτάκη, αλλά και την αγορά του σπιτιού, που έμεινε στην Πρέβεζα ο ποιητής, με σκοπό την μετατροπή του σε Μουσείο. Είναι φανερό ότι ο Μιλτιάδης Κλάπας έβαλε πιο ψηλά τον πολιτιστικό πήχη σε μια πόλη, που έχει ανάγκη να ζήσει με πολιτισμό και μάλιστα συνυφασμένο με έναν μεγάλο στοχαστή. Η πρόταση αυτή πρέπει να βαθύνει στην προοπτική της ανάδειξης της έρευνας, της ποίησης, των γραμμάτων. Για να ωφεληθούμε όλοι, κυρίως πνευματικά, σ’ ένα πολιτικό περιβάλλον εχθρικό. Και είναι στο χέρι του, αλλά και το δικό μας, των πολιτών, να αποδείξουμε ότι μπορούμε.

Πρέβεζα 23 Ιουλίου 2009

Δημήτρης Παπαδήμος
dpapad1@yahoo.gr

Τρίτη 14 Ιουλίου 2009

Ακόμη και η ανακύκλωση στην Ελλάδα ρυπαίνει!


Αυγή 14/07/2009

Την απόλυτη ασυδοσία καταγράφουν οι έλεγχοι, κατόπιν εορτής συνήθως, των επιθεωρητών περιβάλλοντος σε 44 επιχειρήσεις και εγκαταστάσεις ανά την επικράτεια, οι οποίες ρυπαίνουν νερό, αέρα και έδαφος. Τους ελέγχους δημοσιοποίησε χθες το ΥΠΕΧΩΔΕ, χωρίς να αναφέρει καν το χρονικό διάστημα που αυτοί διεξήχθησαν. Ο σκοπός προφανής: Να μείνει η εικόνα του "ύψους των επιβληθέντων προστίμων 1.758.400", εκ των οποίων μόνον τα 650.000 επιβάλλει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ. Από τον χθεσινό κατάλογο ξεχωρίζουν και πάλι οι "βρόμικες" επιδόσεις της ΔΕΗ. Στα λιγνιτωρυχεία της Πτολεμαΐδας διαπιστώθηκε πλήθος παραβάσεων, καθώς τα μέτρα για τον περιορισμό της εκπομπής σκόνης ήταν λειψά.

Δεν δημιουργήθηκαν ποτέ πράσινες ζώνες προστασίας, περιμετρική περίφραξη και μόνιμα οριόσημα στο σύνολο των περιοχών επέμβασης, αποδέκτης των αποβλήτων ήταν το ρέμα Σουλού, δεν υπήρχε άδεια διάθεσης για την τέφρα εντός του ορυχείου, τα έργα εκτροπής του παραπάνω ρέματος έγιναν παράνομα, αφού ποτέ δεν εκδόθηκαν οι περιβαλλοντικοί όροι, ουδέποτε κατετέθη τεχνική έκθεση για την πορεία της εκμετάλλευσης και της αποκατάστασης στις αρμόδιες αρχές (πρόστιμο 300.000 ευρώ).

Πάνω-κάτω τα ίδια διαπιστώθηκαν και στα Λιγνιτωρυχεία Μαυροπηγής, πάλι στην Πτολεμαΐδα, με πρόστιμο 150.000 ευρώ. Τέσσερις παραβάσεις εντοπίσθηκαν και στον ατμοηλεκτρικό Σταθμό Μελίτης Φλώρινας της ΔΕΗ (πρόστιμο 75.000), ενώ αυτός της Λέσβου λειτουργούσε χωρίς άδεια διάθεσης αποβλήτων και χωρίς καμία φροντίδα για τα επικίνδυνα και μη απόβλητα, ούτε πραγματοποιούσε η ΔΕΗ, ως όφειλε, μετρήσεις αερίων ρύπων (80.000 πρόστιμο). Στη ΒΙΠΕ Θεσσαλονίκης (ΕΤΒΑ και ΕΥΑΘ) η μονάδα επεξεργασίας αποβλήτων των βυρσοδεψείων λειτουργούσε χωρίς άδεια διάθεσης υγρών αποβλήτων, τα υγρά απόβλητα της Μονάδας Κατεργασίας, αντί του δικτύου της ΕΥΑΘ, διοχετεύονταν σε στραγγιστική τάφρο των δικτύων της πεδιάδας της Θεσσαλονίκης και δέχονταν μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που μπορούσε να επεξεργαστεί.

Νοτιότερα, στον Ασωπό, που οι επιθεωρητές πήγαν όταν οι βρύσες της ευρύτερης περιοχής έσταζαν δηλητήριο, παρά τις "απειλές" του Γ. Σουφλιά ότι όσες μονάδες δεν συμμορφώνονται θα κλείνουν, στον χθεσινό κατάλογο υπάρχει εκ νέου εργοστάσιο παραγωγής υλικών συσκευασίας (ΜΑΪΛΗΣ ΑΕΒΕ) στο οποίο βρέθηκε σωλήνας μονάδας αποξείδωσης χαλυβοταινιών που κατέληγε σε φρεάτιο ομβρίων με αποδέκτη τον Ασωπό. Οι επιθεωρητές "είδαν" επικίνδυνα απόβλητα χρωμάτων αναμεμειγμένα με κοινά σκουπίδια και δεν τους δόθηκε κανένα στοιχείο για τον τρόπο διαχείρισής τους.

Άλλη εταιρεία στα Οινόφυτα ("HUSQVARNA CONSTRUSTION PRODUCTS") δεν διέθετε άδεια διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων και κατά την ημέρα της αυτοψίας "εντοπίστηκαν εμφανή σημάδια από προηγούμενη ανεξέλεγκτη διάθεση το έδαφος". Ένα άλλο ποιοτικό στοιχείο που προκύπτει από τον κατάλογο των παραβατών είναι αυτό του ευτελισμού και τής ανακύκλωσης. Εταιρεία (BATANODE METALSTAR) που θεωρητικά ανακύκλωνε συσσωρευτές οχημάτων και βιομηχανίας δεν έδωσε κανένα στοιχείο για τη διαχείρισή τους κατά την προηγούμενη διετία. Παράλληλα, διαπιστώθηκε ανεξέλεγκτη απόθεση στερεών και επικινδύνων.

Άλλη στον Ασπρόπυργο (Ι। ΧΟΥΜΑΣ), όπου το εργοστάσιο ανακύκλωσης και κατασκευής συσσωρευτών μολύβδου δεν διέθετε καν άδεια διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων και εντοπίσθηκε υπεδάφια απόρριψη επικίνδυνων ουσιών! Εγκατάσταση υποδοχής και επεξεργασίας πετρελαιοειδών καταλοίπων στην ακτή Κυνοσούρας Σαλαμίνας (H.E.C.S.A.) λειτουργούσε χωρίς άδεια διαχείρισης επικίνδυνων αποβλήτων. Κάμπινγκ στους Δελφούς επεκτάθηκε αυθαίρετα στη Β' Ζώνη προστασίας του αρχαιολογικού χώρου Δελφών. Ο βιολογικός καθαρισμός δήμου Κρανιδίου λειτουργούσε χωρίς άδεια διάθεσης λυμάτων, όπως και των Γρεβενών!

Σταυρογιάννη Λ

Ίχνος πληροφορίας για το 63% των προστατευόμενων ειδών

Δημοσίευση: Αυγή 14/07/2009

Mία ακόμη αρνητική πρωτιά κατέχει η Ελλάδα, καθώς δεν διαθέτει ίχνος στοιχείου για την κατάσταση του 63% των προστατευόμενων ειδών της, το μεγαλύτερο ποσοστό σε επίπεδο Ε.Ε., όπως προκύπτει από την πρώτη αξιολόγηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κατάσταση διατήρησης των προστατευόμενων οικοτόπων και ειδών.

Τα στοιχεία προέρχονται από τις αναφορές που καταθέτουν τα κράτη-μέλη κατ' επιταγήν της Οδηγίας για τους Οικοτόπους (92/43/ΕΟΚ) και δημοσιοποίησε το WWF Eλλάς. Αλλά και για τα προστατευόμενα είδη για των οποίων την κατάσταση η Ελλάδα διαθέτει πληροφορίες και στοιχεία, η εικόνα εμφανίζεται ανησυχητική. Μόνο για 12% των προστατευόμενων ειδών η κατάσταση διατήρησης δηλώθηκε ως ικανοποιητική. Πιο έντονο περιγράφεται το πρόβλημα στα θαλάσσια είδη, αφού η κατάσταση διατήρησής τους σε ποσοστό 65% κρίνεται από κακή έως μη ικανοποιητική. Ως προς τους θαλάσσιους οικοτόπους η κατάσταση κρίνεται ως μη ικανοποιητική σε ποσοστό 80% και για το άλλο 20% δεν υπάρχει καμία πληροφορία.

"Η αξιολόγηση επιβεβαιώνει τις βασικές ελλείψεις της χώρας στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος. Αναδεικνύεται το γεγονός ότι, χωρίς συστηματική παρακολούθηση, οι όποιες αναφορές στην καλή κατάσταση της βιοποικιλότητας της χώρας μπορούν να είναι μόνο θεωρητικές. Η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να αναλάβει τις ευθύνες της: να θέσει σε εφαρμογή ένα εθνικό σύστημα παρακολούθησης και να υλοποιήσει μέτρα για την προστασία της βιοποικιλότητας" σχολίασε ο Δ. Καραβέλλας, διευθυντής του WWF Ελλάς. Δεκαεπτά χρόνια μετά την υιοθέτηση της Οδηγίας για τους οικοτόπους γενικά ο φυσικός πλούτος της Ε.Ε. υποβαθμίζεται, καθώς το 65% των προστατευόμενων οικοτόπων και το 52% των προστατευόμενων ειδών βρίσκονται σε μη ικανοποιητική κατάσταση διατήρησης, με αποτέλεσμα ο παγκόσμιος στόχος για μείωση του ρυθμού απώλειας της βιοποικιλότητας μέχρι το 2010 να μην επιτυγχάνεται από πλευράς Ε.Ε. «Δεν μπορείς να προστατεύσεις κάτι που δεν το γνωρίζεις! Πρέπει να επιβληθούν κυρώσεις στις χώρες που υποβάλλουν καθυστερημένες και ελλιπείς αναφορές, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε ένα υγιές και βιώσιμο μέλλον για τις επόμενες γενιές» σημείωσε ο Αν. Μπαουμούλερ, υπεύθυνος πολιτικής για τη βιοποικιλότητα στο Γραφείο Ευρωπαϊκής Πολιτικής του WWF.

Η κυβέρνηση καταδικάζει τη χώρα σε τεχνολογική και περιβαλλοντική καθυστέρηση στη διαχείριση απορριμμάτων

  Ο νέος Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων και η στρατηγική της χώρας όσον αφορά στην πρόληψη, στη διαλογή στην πηγή και στην ανακύκλ...