Κυριακή 13 Ιουνίου 2010

ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ Η καταστροφή της φύσης καταστρέφει την οικονομία

Τεράστιο οικονομικό κόστος έχει για την ανθρωπότητα η καταστροφή τωνοικοσυστημάτων και η απώλεια ειδών χλωρίδας και πανίδας. Πρόκειται για την κατακλείδα της μελέτης «Οικονομία των Οικοσυστημάτων και της Βιοποικιλότητας» η οποία πραγματοποιείται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ.

Συγκεκριμένα, η ετήσια απώλεια φυσικού κεφαλαίου αποτιμάται σ’ ένα ποσό μεταξύ 2 με 5 τρισ. δολαρίων, και αυτό μόνον ως το οικονομικό αποτέλεσμα της καταστροφής των δασών. Συγκριτικά, η χρηματοπιστωτική κρίση έχει κοστίσει μέχρι στιγμής 1 και πλέον τρισ. δολάρια.

Κι αν δεν υπάρξει άμεση δράση, το κόστος θα γίνει ακόμα μεγαλύτερο, ιδίως αν συνεχιστούν οι σημερινοί ρυθμοί εξαφάνισης.

Ως πιο σημαντικές αιτίες της μείωσης της βιοποικιλότητας και αλλοίωσης των υπηρεσιών που προσφέρουν τα οικοσυστήματα θεωρούνται η αλλαγή των χρήσεων γης, η υποβάθμιση οικοτόπων, η αλλαγή της φυσικής ροής ποταμών, η υπεράντληση νερού και η υπεραλίευση. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζουν οι κλιματικές αλλαγές, η ρύπανση του υδροφόρου ορίζοντα και της ατμόσφαιρας.

Ηδη από το 2002, είχε αποφασιστεί η υιοθέτηση μέτρων προκειμένου να ανακοπεί ο ρυθμός αυτός εξαφάνισης με χρονικό ορίζοντα το 2010. Ωστόσο, καμία χώρα στον κόσμο, με βάση τις 110 εκθέσεις που συμπεριελήφθησαν στο πρόγραμμα, δεν έχει καλύψει τον στόχο που είχε τεθεί το 2010.

Σύμφωνα με τον Σούκντεφ, αυτό συμβαίνει γιατί τα κέντρα αποφάσεων είτε αγνοούν είτε υποτιμούν τις ποικίλες υπηρεσίες προστασίας που παρέχει δωρεάν η φύση, όπως καθαρισμό του νερού, αντιπλημμυρική προστασία, παραγωγή τροφής και αποθήκευση άνθρακα, επειδή αυτές δεν αποτιμώνται με όρους αγοράς.

Αποτίμηση
Η μελέτη λοιπόν έρχεται να καλύψει αυτό το κενό, επιχειρώντας μία οικονομική αποτίμηση και καταλήγοντας στο συμπέρασμα πως η αναλογία του κόστους της διατήρησης των οικοσυστημάτων ως προς τα οικονομικά οφέλη είναι μεταξύ του 1 προς 10 ως 1 προς 100. Αυτό σημαίνει πως ένα δολάριο που δίνεται σήμερα για την προστασία της βιοποικιλότητας θα αποφέρει μακροπρόθεσμα 10 έως 100 δολ.

Η διατήρηση και η επέκταση των ζωνών προστασίας, όπως έχει περιγραφεί στους στόχους του 2002, θα στοιχίσει 45 δισ. δολάρια τον χρόνο, όταν τα οφέλη από τη διατήρηση της βιοποικιλότητας αποτιμούνται στα 4 με 5 τρισ.

Χαρακτηριστικά αναφέρεται στη μελέτη πως υπηρεσίες της φύσης, όπως η διασφάλιση νερού και η ρύθμιση του κλίματος, είναι συχνά πιο φθηνές από άλλες τεχνικές λύσεις.

Τα δάση, για παράδειγμα, αποθηκεύουν τεράστιες ποσότητες άνθρακα (547 γιγατόνους) και μπορούν να δεσμεύσουν ακόμη και 4,8 γιγατόνους ετησίως, επομένως τα μέτρα που θα υιοθετηθούν για την ανάσχεση της αποψίλωσής τους, θα είναι πάντοτε πιο οικονομικά εκείνων για την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής.

ΣΤΟΙΧΕΙΑ - ΣΟΚ
Για πρώτη φορά, από την εποχή των δεινοσαύρων, η ανθρώπινη δραστηριότητα οδηγεί ζώα και φυτά σε εξαφάνιση 1.000 φορές γρηγορότερα από την εξέλιξη νέων ειδών.

Τα τελευταία 30 χρόνια, οι δασικές εκτάσεις παγκοσμίως έχουν συρρικνωθεί κατά 40%. Σε 25 κράτη έχουν εξαφανιστεί πλήρως, ενώ σε άλλα 29 έχουν χαθεί κατά 90%.

Από το 1900 και μετά, έχει εξαφανιστεί το 50% των υδροβιότοπων.

Ενα στα πέντε θηλαστικά, ένα στα τρία αμφίβια και ένα στα επτά πουλιά έχουν εξαφανιστεί ή απειλούνται με εξαφάνιση, ενώ το 60% των κοραλλιογενών υφάλων προβλέπεται, μέχρι το 2030, να χαθεί για πάντα.

Η προστασία της βιοποικιλότητας σε αριθμούς
Είναι χαρακτηριστικό ότι μέχρι το 2050

μπορεί να χαθεί το 11% της χερσαίας βιοποικιλότητας του πλανήτη. Λαμβάνοντας υπόψη μόνο τα κύρια οφέλη που αποφέρουν τα δάση στον άνθρωπο, η μείωση αυτή μπορεί να σημαίνει οικονομικό κόστος ίσο με 5% του ετήσιου παγκόσμιου ΑΕΠ έως το 2050.

Προστατευόμενες 100.000 περιοχές βρίσκονται υπό καθεστώς προστασίας. Εχει υπολογιστεί ότι παγκοσμίως οι περιοχές αυτές προσφέρουν αγαθά και υπηρεσίες αξίας 4,4-5,2 τρισ. δολ. το χρόνο.

Καταστροφές 2,2 τρισ. $ ήταν το κόστος της καταστροφής που προκάλεσαν στο περιβάλλον το 2008, οι 3000 μεγαλύτερες εταιρείες παγκοσμίως.

Καραϊβική 80% μειώθηκαν κατά τα τελευταία 30 χρόνια οι κοραλλιογενείς ύφαλοι. Ο άμεσος αντίκτυπος ήταν η μείωση του εισοδήματος κατά 20% από τον τουρισμό.

Μ. ΑΔΑΜΙΔΟΥ, ΧΡ. ΚΑΤΣΑΡΟΣ

Η κυβέρνηση καταδικάζει τη χώρα σε τεχνολογική και περιβαλλοντική καθυστέρηση στη διαχείριση απορριμμάτων

  Ο νέος Εθνικός Σχεδιασμός Διαχείρισης Αποβλήτων και η στρατηγική της χώρας όσον αφορά στην πρόληψη, στη διαλογή στην πηγή και στην ανακύκλ...