ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΗΜΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΗΛΑΤΟ

Χαιρετίζουμε την πρωτοβουλία του Δήμου Πρέβεζας και του Τεχνικού Επιμελητήριου Ελλάδας / Νομαρχιακή Επιτροπή Πρέβεζας να οργανώσει το διήμερο για το ποδήλατο. Έγινε σε μια στιγμή που τα κυκλοφοριακά προβλήματα της πόλης μας αρχίζουν να οξύνονται, όπως σημειώναμε και στο άρθρο μας αν θα μπορούσα την Πρέβεζα ν’ άλλαζα στο 1ο φύλλο του Φόρουμ, που αποτέλεσε και το σπόρο για την παραπάνω εκδήλωση:• Ο αριθμός των ΙΧ αυξάνεται και μάλιστα μετά την λειτουργία της ζεύξης έχει διευκολυνθεί η έλευση προς την Πρέβεζα από Λευκάδα και Αιτωλοακαρνανία.• Η χρήση του ΙΧ από τους κατοίκους εξακολουθεί να είναι σημαντική καθώς δεν έχει γίνει καμιά προσπάθεια αλλαγής συνηθειών και νοοτροπίας σε μια πόλη που οι αποστάσεις που διανύονται δεν είναι μεγάλες.• Η χρήση του ποδηλάτου, δεν ευνοείται από το σημερινό δίκτυο που δεν έχει προβλέψει ποδηλατοδρόμους ενώ και ο φόρτος των μηχανοκίνητων την καθιστά και αρκετά επικίνδυνη.• Οι χώροι νόμιμης στάθμευσης δεν καλύπτουν πλέον τις ανάγκες με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται και παράνομοι χώροι και έτσι να μειώνονται τα ωφέλιμα πλάτη των δρόμων και να εντείνονται τα κυκλοφοριακά προβλήματα.• Οι περισσότεροι δρόμοι είναι στενοί, πολλοί μάλιστα δεν είναι διανοιγμένοι από αδυναμία εφαρμογής του σχεδίου πόλης, ενώ αρκετοί δεν διαθέτουν ούτε στοιχειώδες πεζοδρόμιο.• Η κυκλοφοριακή αγωγή στην Πρέβεζα βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο με την ανοχή των οργάνων που είναι επιφορτισμένα για την τήρηση του Κ.Ο.Κ.
Στην Ελλάδα δεν είναι μόνο το αυτοκίνητο που χρησιμοποιείται καταχρηστικά. Δεν είναι το αυτοκίνητο που προκαλεί όλα τα προβλήματα. Η κυκλοφοριακή αναρχία είναι επακόλουθο προβλημάτων πιο θεμελιακών όπως η πολεοδομική αυθαιρεσία, που μεταφράζεται στον τρόπο που αναπτύσσεται η ελληνική πόλη και στον τρόπο που κατανέμονται οι διάφορες χρήσεις γης. Η ελλιπής πολεοδομική νομοθεσία και η διστακτικότητα της πολιτείας στην άσκηση μιας πολεοδομικής πολιτικής, που να εξασφαλίζει την ομαλή λειτουργία της πόλης, βρίσκονται στη ρίζα των δυσλειτουργιών στο οδικό δίκτυο. Εκεί οφείλονται και τα προβλήματα στην Πρέβεζα .Από τις εισηγήσεις έγινε φανερό ότι υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για να βελτιωθεί ριζικά η κατάσταση. Όπως υπάρχουν και κίνδυνοι να επιδεινωθούν σημαντικά οι κυκλοφοριακές συνθήκες αν δεν παρέμβουμε.Σαν άξονας της όποιας βελτίωσης προτάθηκε η όσο το δυνατό μεγαλύτερη χρήση του ποδηλάτου σ’ ένα ολοκληρωμένο δίκτυο ποδηλατοδρόμων. Ένα δίκτυο που δεν μπορεί παρά να περιλάβει και τον κεντρικότερο άξονα της πόλης την Λεωφόρο Ειρήνης. (κάτι που κι’ εμείς είχαμε προτείνει )
Μετά το περπάτημα, το ποδήλατο αντιπροσωπεύει τον πιο ‘αθώο’ και ήπιο τρόπο μετακίνησης. Είναι αθόρυβο, δεν ρυπαίνει, δεν καταναλώνει χώρο και καύσιμα, είναι το λιγότερο επικίνδυνο μέσο απέναντι στον πεζό, αλλά και στον αναβάτη του. Ποδήλατο χρησιμοποιεί όποιος θέλει να είναι ευέλικτος όπως ο πεζός, αυτόνομος στις μετακινήσεις του, χωρίς να ζημιώνει το περιβάλλον, όποιος επιθυμεί να έχει επαφή με την πόλη και να απολαμβάνει τη μετακίνησή του. Είναι φτηνό και συμπαθές γιατί συνδέεται με τον καθένα από τα πρώτα του παιδικά χρόνια. Να σημειώσουμε εδώ πόση αίσθηση και συγκίνηση προκάλεσε η έκθεση φωτογραφίας με το ποδήλατο στην Πρέβεζα σε άλλες εποχές.Σε μια εποχή που πρέπει να γίνει μεγάλη προσπάθεια να βελτιωθούν οι συνθήκες περιβάλλοντος στις πόλεις για την υγεία, την ασφάλεια, την ποιότητα ζωής και την βιώσιμη ανάπτυξη, η χρήση του ποδηλάτου για τις καθημερινές μετακινήσεις, έγινε κοινά αποδεκτό, ότι θα ήταν μια πολύ αποτελεσματική λύση.Οι συνθήκες που ευνοούν την κίνηση του ποδηλάτου είναι αυτές που θα χαρακτήριζαν τη βιώσιμη πόλη: μικρές ταχύτητες αυτοκινήτων, καθαρός αέρας, χαμηλά επίπεδα θορύβου, όμορφο οδικό περιβάλλον, επαρκής σήμανση και πληροφόρηση. Πρόκειται για χαρακτηριστικά εκείνης της πόλης που για τη λειτουργία της θα δώσει μεγάλο ρόλο στις συλλογικές μεταφορές, στο περπάτημα και το ποδήλατο. Αυτοί οι τρεις τρόποι είναι αλληλένδετοι και ικανοί να απελευθερώσουν τον κάτοικο από την εξάρτηση του αυτοκινήτουΊσως το πιο βασικό προσόν του ποδηλάτου είναι η μικρή κατάληψη χώρου. Κι’ αυτό γιατί η εξοικονόμηση χώρου είναι ό,τι πιο σημαντικό διότι ως προς τον κορεσμό τα πράγματα θα γίνουν μάλλον χειρότερα.
Σε ποιο βαθμό το ποδήλατο είναι ρεαλιστική λύση; Σε ποιο βαθμό είναι δυνατόν στις γνωστές συνθήκες κορεσμού να βρεθεί χώρος και για το ποδήλατο; Προφανώς μπορεί να παρθεί μόνο από το αυτοκίνητο και αυτό προϋποθέτει τη γενναία άσκηση μιας αποφασιστικής πολιτικής που θα συγκρουστεί αναπόφευκτα με συνήθειες και νοοτροπίες.Πράγματι η ένταξη του ποδηλάτου δεν είναι μόνο ζήτημα συγκοινωνιακού σχεδιασμού που θα λυνόταν στα σχεδιαστήρια των μηχανικών. Είναι ένα στοίχημα για διαφορετικές συμπεριφορές μετακίνησης, σε μια διαφορετική πόλη. Πρόκειται για ένα στοίχημα παιδείας και υπευθυνότητας που θα πρέπει να κερδίσουμε για να κάνουμε πράξη την προοπτική της βιωσιμότητας, με την οποία το ποδήλατο είναι συνδεδεμένο.
Η εισαγωγή αποκλειστικών υποδομών για το ποδήλατο και το περπάτημα και η ανακατασκευή του οδικού χώρου αποτελούν δύο αλληλένδετους στόχους. Ο ένας αποτελεί προϋπόθεση για τον άλλο. Αν δεν γίνει ο χώρος του δρόμου όμορφος, ελκυστικός και φιλικός στον ποδηλάτη, ο κάτοικος θα συνεχίσει να επιλέγει τα μηχανικά μέσα. Αν, από την άλλη πλευρά, δεν αρχίσουν οι κάτοικοι να χρησιμοποιούν τα βιώσιμα μέσα για κάποιες από τις μετακινήσεις τους, δεν θα αναπτυχθεί το κατάλληλο κλίμα ευαισθητοποίησης που θα ωθήσει τους υπεύθυνους φορείς να προχωρήσουν στην υλοποίηση των έργων ανάπλασης της πόλης.
Η μεγάλη συμμετοχή στην ποδηλατάδα της Κυριακής έδειξε ότι υπάρχουν ποδηλάτες όλων των ηλικιών που θα μπουν μπροστά για να γίνουν πράξη τα συμπεράσματα του διημέρου।
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ Πρέβεζας αρ।5 Απρίλης 2008